by me:-నీలాకాశానికి నేనెగిరిపోతే,
సూర్యోదయ ఉషస్సును నేనాపగలిగితే,
నాకే గనక రెక్కలు ఉంటే,
ఎన్నో కలలు ఇంకెన్నో ఊహలు,
నన్నూరిస్తూ,మైమరపిస్తూ విరిస్తూ
ఊహలోకపు జాడల్ని,లోకపు సౌందర్యాన్ని నా ముందు,
కనుమూసిన నా కన్నులలో ఇవన్ని కనిపిస్తుంటే
నిజాలు కాని ఇవన్ని నన్ను భాదిస్తుంటే
ఇంతలో కనిపించి కనిపించని రూపుతో నా కవిత,ఆ అదిగో అదిగదిగో తళ తళ మని మేరిసే వళ్ళు
మిల మిల మని మెరిసే కళ్ళు
కలలో గాంచిన ఈ నా కళ్ళు
కల్లలుగా మిగిలే ఈ నా ఊహలు...,...
వెడలే నా కవిత నా మది గుడిలోంచి,
జడి జడిగా నను మరచి వెళ్ళింది నా ఊహల్లోంచి మరల ఎప్పటికో నా కవిత దర్శనం..................@శేఖర్
Posts
No comments:
Post a Comment